خواندن قرآن با آواز خوش
و رتل القرآن ترتیلا (1)در دستورتلاوت قرآن،صداى خوش سفارش شده است و از قارى خواستهاند که نکاتظریف تلاوت-اعم از کشیدن صدا و یا زیر و بم آن و ترجیع قراءت و غیره-رارعایت کند.در این جا به بازگویى چند روایت در این زمینه مىپردازیم:
رسول الله صلى الله علیه و آله فرمود:«هر چیزى زیورى دارد و زیور قرآن آواز خوش است».
«زیباترین زیبایىها،یکى موى زیباست و دیگرى آواز و صداى دل کش».
«قرآن را با آواز و نواى[متین]عرب بخوانید و از آواز[مبتذل]اهل فساد وگنه کاران کبیره پرهیز کنید» (2) .
«آواز خوش زیورى براى قرآن است».
«قرآن را با صداى خود خوش کنید،زیرا صداى خوش زیبایى قرآن را افزونمىکند».
«قرآن را با آوازتان زینتبخشید».
امام صادق علیه السلام نیز در تفسیر آیه: و رتل القرآن ترتیلا (3) فرموده است:«به اینمعناست که آن را با تانى بخوانید و صدایتان را خوش دارید» (4) .
امام باقر علیه السلام فرموده است:«قرآن را با آواز بخوانید،زیرا خداوند-عز و جلدوست مىدارد که با صداى خوش قرآن خوانده شود» (5) .
رسول الله صلى الله علیه و آله فرمود:«قرآن با آهنگى حزین نازل شده،پس آن را با گریه[برخاسته از وجد]بخوانید و اگر گریه نکردید،لحن گریه به خود بگیرید و آن را باآواز خوش بخوانید،که هر کس آن را با آواز خوش نخواند،از ما نیست».
«از ما نیست هر کس قرآن را با آواز خوش نخواند» (6) .
امام صادق علیه السلام فرمود:«قرآن با حزن نازل شده،پس آن را با لحنى حزینبخوانید» (7) .
البته سخنانى که معتمدان از پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله نقل کردهاند فراوان و دلیل اثباتى براى این گفتههاست.
ابن الاعرابى گفته است (8) :«عرب به هنگام سوار کارى یا نشستن در حیاط و خیلىمواقع دیگر،به آواز رکبانى (9) تغنى مىکرد.وقتى و آوازشان با قرآن باشد» (11) زمخشرى نیز گفته است:«عرب عادت داشت که در همه احوال-چه هنگامسوارکارى و چه در حال لمیدن و یا نشستن در حیاط خانهها و غیره-به آواز و زمزمهرکبانى تغنى کند.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله وقتى مبعوث شد،بر این حال بر آمد تا آواز و زمزمهآنان با قرآن باشد.پس بدان فرمان داد،یعنى فرمود:«هر کس قرآن را جاى گزینرکبانى نکند و آن را زمزمه زیر لب و تغنى با آواز خوش قرار ندهد،از ما نیست» (12) .
فیروز آبادى گفته است:«غناه الشعر و غنى به تغنیة:تغنى به».یعنى شعر را بهآواز خواند و آن را تغنى کرد.
شاعر گفته است:
«تغن بالشعر اما کنت قائله×ان الغناء بهذا الشعر مضمار» (13) «زبیدى»ضمن آن که نقل این گفته را به پیامبر صلى الله علیه و آله منسوب داشته گفته است:
«خداوند به هیچ کس چون پیامبر گرامى اجازه نداده است که با قرآن آشکارا تغنىکند».
«ازهرى»گفته است:«عبد الملک البغوى»به نقل از ربیع و او به نقل از شافعى بهمن اطلاع داد که معناى تغنى«خواندن قرآن با صداى محزون و رقیق است» (14) .اوحدیث دیگرى را نیز به شهادت مىگیرد که مىگوید:«زینوا القرآن باصواتکم».
بر همین اساس،امامان اهل بیت علیهم السلام کوشش داشتند که قرآن با ترتیل و صداىبلند و تجوید و با آواز خوش خوانده شود.
محمد بن على بن محبوب اشعرى در کتاب خود به نقل از معاویة بنعمار روایت مىکند که به ابى عبد الله علیه السلام گفتم:آیا هر کس،دعا یا قرآن مىخواند،اگرصدایش را بلند نکند،گویى چیزى نخوانده است؟فرمود:«همین طور است،على بن الحسین علیه السلام در تلاوت قرآن،خوش صداترین مردم بود و هنگام تلاوتصدایش را چنان بالا مىبرد که تمام اهل خانه بشنوند».امام صادق علیه السلام در خواندنقرآن خوش صداترین مردم بود.هرگاه شب براى تلاوت بیدار مىشد،صدایش رابالا مىبرد و وقتى سقاها و دیگر عابران از آن مسیر مىگذشتند،مىایستادند و بهتلاوت او گوش مىدادند (15) .
هم چنین روایت است که موسى بن جعفر علیه السلام نیز صدایى خوش داشت و قرآننیکو تلاوت مىکرد.او روزى فرموده بود: «على بن الحسین علیه السلام با صداى بلند قرآنمىخواند تا شاید ره گذرى از آن جا بگذرد و به خود آید.وقتى امام چنان کرد، دیگرمردم آن را تاب نمىآوردند».از او پرسیده شد:آیا رسول الله صلى الله علیه و آله در نماز جماعتصدایش را به هنگام تلاوت قرآن بلند نمىکرد؟فرمود:«رسول الله صلى الله علیه و آله فقط آن گونهکه در توان مردم بود تلاوت مىفرمود» (16) .
هم چنین از امام على بن موسى الرضا و او از پدرش و نیاکانش از رسول الله صلى الله علیه و آله نقلاست که فرمود:«قرآن را با آواز خوش بخوانید،زیرا آواز خوش زیبایى قرآن را افزونمىکند»،سپس این آیه را تلاوت کرد: یزید فی الخلق ما یشاء (17) .
پىنوشتها:
1- مزمل 73:4.
2- الکافى،ج 2،ص 616-614،شمارههاى 9-8-3.
3- مزمل 73:4.
4- بحار الانوار،ج 89،کتاب القرآن،شماره 21،ص 195-190.
5- الکافى،ج 2،ص 616،شماره 13.
6- بحار الانوار،ج 89،ص 191.
7- الکافى،ج 2،ص 614،شماره 2.
8- «ابو عبد الله محمد بن زیاد کوفى»یکى از زبان دانان مشهور عرب است که در محضر درس او مردمان بسیارحاضر مىشدند.او در سخندانى و شناخت لفظ ناآشنا از همه سر بود،تا جایى که مىگویند بر«ابو عبیده»و«اصمعى»برترى داشته است.او در رجب سال 150 هجرى زاده شد و در شعبان 231 از دنیا رفت(قمى،الکنى و الالقاب،ج 1،ص 215).
9- رکبانى:خواندن سرود باکش و قوس دادن و زیر و بم صدا.
10- هجیراء:زمزمه و طنین آواز و ترانه.
11- نهایه ابن اثیر،ج 3،ص 391.
12- الفائق،ج 2،ص 36(رثث).
13- ابن منظور گفته است:«منظور شاعر تغنى بوده و اسم را(غناء)به جاى مصدر آورده است».
14- مستطرفات السرائر،ص 484.
لسان العرب،ج 15،ص 136،«تحسین القراءة و ترقیقها»آمده است. 15-
16- کتاب الاحتجاج،ج 2،ص 170.
17- فاطر 35:1،ر.ک:عیون اخبار الرضا،ج 2،ص 68،شماره 222.
علوم قرآنى صفحه 391 محمد هادى معرفت
ثبت بستن حسابها قسمت دوم
نکته :
برای بستن حسابهای درآمد و هزینه از یک حساب واسطه بنام حساب عملکرد که خود یک حساب موقت است استفاده می شود به اینصورت که ابتدا تمامی حسابهای درآمد و هزینه به حساب عملکرد بسته شده و در نهایت مانده حساب عملکرد به حساب سود و زیان بسته می شود .
3- بستن حساب درآمد خدمات :
برای این کار حساب درآمد خدمات به میزان مبلغ مانده اش بدهکار شده و در مقابل حساب عملکرد به همان میزان بستانکار می گردد .
تاریخ شرح مبلغ بدهکار مبلغ بستانکار
30/2/84 حساب درآمد خدمات 5.000.000
حساب عملکرد 5.000.000
بابت بستن حساب درآمد خدمات
4- بستن حسابهای هزینه :
برای بستن این حسابها ، مبالغ مانده حسابهای هزینه بستانکار شده و در مقابل حساب عملکرد به میزان جمع آنها بدهکار می گردد .
تاریخ شرح مبلغ بدهکار مبلغ بستانکار
30/2/84 حساب عملکرد 1.000.000
حساب هزینه حقوق 1.000.000
حساب هزینه اجاره 1.000.000
حساب هزینه آب و برق 250.000
بابت بستن حسابهای هزینه
5- بستن حساب عملکرد :
برای این کار ابتدا مانده حساب عملکرد را بدست می آوریم ، در صورت بدهکار بودن آنرا بستانکار میکنیم و حساب سود و زیان را بستانکار مینماییم و چنانچه بستانکار باشد آنرا بدهکار نموده و حساب سود و زیان را بستانکار مینماییم .
تاریخ شرح مبلغ بدهکار مبلغ بستانکار
30/2/84 حساب عملکرد 2.750.000
حساب سود و زیان 2.750.000
بابت بستن حساب عملکرد
پس از انجام ثبتهای فوق مانده همه حسابهای موقت صفر شده و این حسابها در دفاتر سال مالی منتهی به 30/2/84 بسته میشوند ضمناً باید توجه داشت که مانده حساب عملکرد که به سود و زیان بسته میشود همان مانده سود قبل از کسر مالیات است .
ثبت بستن حسابها قسمت اول
در پست قبلی در مورد حسابهای موقت و دائم توضیحات مختصری دادم و در این درس ثبتهای لازم برای بستن حسابها رو خدمتتون ارائه میکنم به طوری که در پایان متوجه خواهید شد که تمام حسابهای موقت بسته شده و تنها حسابهای دایمی باقی می مانند البته با فرض اینکه تاریخ 30/2/1384 پایان سال مالی ما باشد .
توضیح اینکه بستن حسابها یک اصطلاح است و به این معنی است که حسابهای موقتی که مانده آنها بدهکار است بستانکار میشوند و حسابهای موقتی که مانده آنها بستانکار است ، بدهکار شده و در نهایت مانده آنها صفر میشود .
1- بستن حساب برداشت :
مانده بدهکار حساب برداشت مستقیماً به حساب سرمایه بسته می شود بطوری که حساب برداشت به میزان مبلغ مانده اش بستانکار شده و در مقابل حساب سرمایه به همان میزان بدهکار می گردد .
تاریخ شرح مبلغ بدهکار مبلغ بستانکار
30/2/84 حساب سرمایه 1500.000
حساب برداشت 1500.000
بابت بستن حساب برداشت
2- بستن حساب سرمایه گذاری مجدد :
مانده بستانکار حساب سرمایه گذاری مجدد مستقیماً به حساب سرمایه بسته می شود بطوری که حساب سرمایه گذاری مجدد به میزان مبلغ مانده اش بدهکار شده و در مقابل حساب سرمایه به همان میزان بستانکار می گردد .
تاریخ شرح مبلغ بدهکار مبلغ بستانکار
30/2/84 حساب سرمایه گذاری10.000.000
حساب سرمایه 10.000.000
بابت بستن حساب سرمایه گذاری مجدد
ماهیت حسابها و حسابهای موقت و دائم
در اینجا بهتر دیدم قبل از شروع مبحث جدید حسابداری واحد های بازرگانی و تجاری ، در رابطه با ماهیت حسابها و همچنین حسابهای موقت و دائم یک توضیح مختصری بدم .
در حسابداری هر حساب دارای یک ماهیت است یعنی حسابها ماهیتاً یا بدهکار هستند و یا بستانکار . حالا دونستن این ماهیت به چه درد میخوره انشاءالله در زمانی که حسابداری رو مقداری وارد بشید بیشتر به اهمیت اون پی خواهید برد و متوجه خواهید شد که ماهیت حسابها از بحث دو طرفه بودن حسابداری نشات گرفته و کنترل بعضی از حسابها با دونستن ماهیت اون حساب انجام میشه .
در ارتباط با حسابهای موقت و دائم هم قبلاً یک توضیح مختصر دادم که حسابها در یک دسته بندی کلی به دو نوع حسابهای موقت و حسابهای دائم تقسیم میشوند .
1 - حسابهای موقت :
حسابهایی هستند که مربوط به عملیات حسابداری در یک سال مالی هستند و در پایان سال با یک حساب واسطه بسته شده (صفر میشوند) و در نهایت نتیجه عملیات آنها به حسابهای دائم منتقل میشن و باز در ابتدای سال بعد مجدداً افتتاح میشوند ضمناً به این نوع حسابها ، حسابهای سود و زیانی هم میگن مانند حسابهای درآمد و هزینه .
2 - حسابهای دائم :
حسابهایی هستند که از ابتدای تاسیس یک واحد تجاری افتتاح شده و عملیات حسابداری سالهای مختلف در آنها انجام شده و مانده آنها از یک سال به سال مالی بعد منتقل میشوند ضمناً به این نوع حسابها ، حسابهای ترازنامه ای هم میگن مثل داراییها ، بدهیها و حساب سرمایه .
|
داراییها |
بدهیها |
سرمایه |
درآمد و فروش |
هزینه و خرید | |||||
|
دائم |
دائم |
دائم |
موقت |
موقت | |||||
|
افزایش |
کاهش |
افزایش |
کاهش |
افزایش |
کاهش |
افزایش |
کاهش |
افزایش |
کاهش |
|
بدهکار |
بستانکار |
بستانکار |
بدهکار |
بستانکار |
بدهکار |
بستانکار |
بدهکار |
بدهکار |
بستانکار |