فرا رسیدن ماه مبارک رمضان

ای خدا طالب کلام توأم، تشنه ‏ام تشنه سلام توأم

 تو همه حاجت و جواب منی، بر طرف ساز هر حجاب منی

 تو سزاوار سجده عشقی، تو حواله کننده رزقی

 تو کرامت کننده فضلی، در فضیلت دو دست پر بذلی

 تو کریمی تو ناصری تو حلیم، تو حکیمی تو قادری تو علیم

تو جلیلی تو بارئی تو جمیل، تو وکیلی تو صاحبی تو کفیل

 دل ما را تو کرده ‏ای عاشق، آفریدی تو شیعه صادق

 شکر هر نعمتی تو را باید، پس چرا مهدی‏ات نمی ‏آید

 قدرت شکر کوه نعمت نیست، علت طول عصر غیبت چیست؟

 گر گناهان ماست سدّ ظهور، ظلمت ما ببر به آیه نور

ای خدا ای فاتح هر مشکلم، وی همه آرامش جان و دلم 

بشنو از دل راز یک بی آبرو، ده مجال گفتگویم، گفتگو

در شب احیا به تو رو کرده ‏ام، خویش را با توبه همسو کرده ‏ام

گرچه عمری با گنه بنشسته ‏ام، گرچه قلب صاحبم بشکسته ‏ام

صبر کن، از کیفر من بر حذر، تا کنم در خویش تجدید نظر

بهر تو خود را مهیا می‏کنم، توبه را در خویش احیا می‏ کنم

هر که باید رفت چون فرزند نوح، توبه باید، توبه از نوع نصوح

بر تو عمری بدگمانی داشتم، بهر شیطان آشنایی داشتم

  چون بگیرم آینه در دست خویش، فاش بینم، فاش، روی پست خویش

 گرچه دل بد کرده تکفیرش مکن، بنده ‏ات برگشته تحقیرش مکن

 هرکه بر حال خراب خود رسید، پیش از مردن حساب خود رسید

 هر که گیرد آینه در پیش رو، کرده ‏های خویش بیند مو به مو

 خویش را بیند که خود با خود چه کرد، تا بداند سخت باید توبه کرد

 باید از بگذشته ‏ها عبرت گرفت، دست را بر زانوی همت گرفت

 یا حلیم امشب که من سرگشته ‏ام، یا علی گویان سویت بر گشته‏ ام